Zoals een Spiraal

De stroming van eb en vloed
spelen met je leven
Zo voelt de grond onder je voeten
waarop je staat
als je kind uit je leven weggenomen word
nog steeds,nog steeds na 2,5 jaar

Als een stuurloos vlot voelt het
woeste golven gooien je omver
over en weer soms in paniek dan weer rust
in de eindeloze zee van verdriet en soms vreugde
Met de riemen roeien op dat moment
die je hebt want je weet
IK moet verder leven

Mijzelf voorhoudend morgen
is er weer een nieuwe dag
Maar de zee is zo onmiskenbaar bitter en zout
Bitter,zout en hard van tranen maar ook gelach
doorgaande om steeds weer de riemen te vinden
wat altijd wordt gezegd en roei maar verder
om opgenomen en weggegooid te worden
door de woeste golven van het leven

Maar wie weet komt er ooit een tijd
dat ik deze woeste zee de golven weer kan bedwingen

om weer van het rustige vaarwater te kunnen genieten
Ik hoop dat deze woeste zee dan gladder en rustiger is

en voor mij de spiraal van mijn leven
van onrust in een cirkel of in een rechte lijn mag en zal veranderen

Te bitter te zout,te hard nog steeds te moeilijk

Hoe kan het ook anders want het is nog maar 2,5 jaar geleden
Dat jij mijn lieve kind uit ons leven op die bewuste dag verdween…

 Mama

  12-07-2009