Trots – 2010









 


 



 


TROTS


 




Jeroen,Hij was een lieve rustige vent,


die behoorlijk door zo dachten de meeste mensen door ons zijn ouders was verwend.
Hij was relaxed, meestal in een gekke bui,
liefde vol en behulpzaam 18 lengtes jong,
maar heel al tijdens zijn leven veel doorgemaakt.


Trots was, nee, ben ik als zijn Ma op hem nog steeds want ik en Peet
zijn degene die hem als geen ander door en door hebben gekend.
En geloof ons Hij heeft super veel moeten knokken
voor zijn eigen IK.

Een missie die hij tot zijn dood heeft volgehouden en heeft voltrokken met opgeheven hoofd.


Ja, Jeroen, hij heeft jaren voor zichzelf moeten vechten,met ons naast hem, een ware strijd.
Niet alleen, maar toch, hij heeft veel verbeten.
En Is hij geworden tot wat zoals hij was,
voor ons een lieve zoon en voor vele een fijne vriend en hele lieve gozer.


Dit is wat ik nog vaak hoor van andere mensen
en waar ik dan ook super trots op ben.
En hem hierdoor zeker ook zo heel érg mis.
Want hij is niet meer hier,maar aan Gene Zijde.
Ik vindt het fijn als mensen over hem praten in oprechtheid en respect zoals hij verdiend.


Gezondheid, alle liefde en heel veel geluk, nu een jaar zonder pijn, lieverd
Dát was mijn laatste Nieuwjaars wens wat ik aan hem toen als eerste in 2007 heb gezegd
Meer dan een kleine 11 dagen zonder pijn is het niet gekomen

Ja, mijn Kanjer,die stoere gozer, had nu een volwassen man geweest.

Soms wat lui zoals al in die leeftijs alle jonge lui maar meestal in een gekke bui.
Hij was altijd behulpzaam begrip en liefdevol naar jong en oud met zijn 18 lengtes jong,
met een lichaam zo getergd wat een volwassenen mens vaak niet eens in een heel leven door zou hebben gemaakt.

Nu Rust en zonder pijn, in alle oprechtheid want dat heeft hij verdiend.

Karin



 



Trots….

Ik was en blijf jouw trotse Ma
en Peter blijft jouw trotse Pa

In naam zullen wij altijd de ouders blijven
de ouders van jou Jeroen

Voor altijd
Alleen met nu het verschil

Wij hebben ons ouderschap
met jouw heen gaan neergelegd


Karin en Peter

 




08-01-2010



3 jaar geleden op12 januari 2007 zwaaide jij voor het laatst gedag 


Met een glimlach op je gezicht die ik nooit meer vergeten kan


nog eenmaal keek je over de deur van de tuin


en zwaaide Dag Mam tot straks….