Mijn Brief aan mijn verloren vriend jeroen,

Het is al weer bijna 4 maanden geleden dat je uit het leven bent verdwenen, ik mis je nog steeds elke dag gozer en ik denk nog regelmatig aan hoeveel lol we hebben gehad. Soms denk ik wel eens dat het niet eerlijk is wat er is gebeurd maar ja ik kan de tijd niet terug draaien, als ik het kon deed ik het!! ik denk iedereen zou dat wel willen want wie kon er nou een hekel aan jou hebben ?? niemand.. omdat je voor iedereen altijd klaar stond, we konden elkaar misschien nog niet zo heel gek lang maar voor mij was dat al meer dan voldoende om te kunnen zeggen dat je een echte vriend van me was.

We hebben eigenlijk wel heel veel lol beleefd aan games die we speelde vooral Street fighter,    je won alllltijd van me hehehe daar was je echt gewoon te goed in 🙂 sinds je bent heen gegaan heb ik het spel nooit meer gespeeld niet zo zeer omdat ik het niet meer kan maar ik ben bang dat het gewoon teveel op brengt van vroeger.Ooit zal ik het wel weer spelen,ben ik van overtuigd maar tot die tijd is het nog steeds jouw en mijn spelletje wat nooooooit is afgelopen.

Oud/nieuw van 2006/2007 hebben we samen doorgebracht, en ik hoor je nog zeggen aan het einde van de nacht, dit doen we volgend jaar over heilig !! als ik nog aan die woorden denk moet ik een traan wegslaan.. ik denk dat elk oud en nieuw een herinnering aan jouw zal zijn ik zal nooit meer vergeten dat we wel even een luchtpijl af zouden schieten hahaha en dat hebben we geweten haha soms voel ik de pijn in mijn armen nog hahaha Ja gozer volgend jaar steek ik der weer een af, alleen deze keer voor jouw !! het kan me niet schelen dat ze verboden zijn !! en hoe ik er aan kom weet ik nog niet maar dat zal me echt wel lukken.

Dan nog even dit, we zullen elkaar weer zien gozer, ooit kom ik je weer opzoeken hoelang het zal duren weet ik niet. maar die tijd komt echt wel. tot die tijd draag ik je bij me in mijn hart en daar zal je voor altijd blijven.

Je maatje,

Brambo      

 super_blitzknall_rak..> 

 lidu-ninja pijl2.mpg        

Beste Karin en Peter,

Na ons telefoongesprek ben ik direct opzoek gegaan naar de memorial website, ik ben diep onder de indruk.  De geschiedenis van Jeroen is ook onze eerste kennismaking geweest ?. Hemofilie B is onze bindende factor.  Alleen liep het     bij jullie helaas net even anders dan bij de gemiddelde hemofilie patient.    Die vervelende remmer maakte het allemaal erg moeilijk. 

Het gedicht over moederdag maakte veel indruk. Regelmatig moet ik eraan denken dat het iedere dag moeder dag is.

Ondanks het feit dat ons leven gewoon doorgaat, zijn er van die speciale momenten dat ik aan jullie moet denken.

Vaderdag onze zoon Roy kwam op de fiets vanuit Rotterdam om zijn vader te verrassen …….. geweldig . Maar bij jullie leegte die wordt opgevuld met mooie herinneringen en weer iets moois en liefs op de site. Ik lees het laat een traan en ga weer verder …………… hoe oneerlijk is het leven.

Als ik foto’s van jeroen zie snap ik het niet….. zo’n grote vriendelijk lachende jongen .

het lijkt mij moeilijk om verder te gaan met alleen mooie herinneringen, maar het moet

Diep in je zal jeroen altijd bij je zijn.

Mijn zusje is overleden toen ze 25 jaar jong was (Roy was toen 5 jaar oud), de pijn slijt maar verdwijnt nooit helemaal echt. Ik had het geluk al een gezin te hebben waardoor mijn aandacht door de kinderen werd opgeslokt.   Maar ook nu kan ik huilen dat zij en haar man nooit een fantastisch gezin hebben kunnen stichten.

25 jaar het is voor mij een magische grens geworden een mijlpaal aan wat ik van alles afmeet, Jeroen’s leven was veel te kort. Maar één ding weet ik wel jullie hebben alles heel intens beleefd en met die herinnering kun je heel lang verder !   Ik denk alleen dat jullie gaan reflecteren aan 18.

Roy is inmiddels al 26 jaar en afgelopen week voelde ik mij een hele trotse ouder, Roy studeerde af aan de hogeschool in eindhoven. Hij had zijn stageopdracht uitgevoerd op de afdeling nucleaire geneeskunde in het erasmus MC. Hij had een nieuwe stof uitgetest en gewerkt met heel vernieuwende apparatuur waarmee je hele mooie scans kunt maken. lK WAS HEEL BLIJ DAT IK BIJ DE PRESENTATIE AANWEZIG KON ZIJN ….. en oh wat was ik trots.

 je wilt zo’n moment eigenlijk met iedereen delen die je lief is…… en op zo’n moment mis je de persoon die is weggevallen het meest.

tegelijkertijd realiseer ik mij dat jij bij Jeroen niet meer zulke momenten zal meemaken…. en als ik dit schrijf word ik verdrietig.

Op  het afscheid van Res vond ik het ook heel leuk om te horen dat iedereen van de hemofilie afdeling Roy regelmatig tegen kwam in het ziekenhuis.( van Roy hoorde ik dat nooit). Roy heeft de mogelijkheid gekregen om in het ziekenhuis voor vast te komen werken , maar hij doet het nog niet. Hij gaat verder met de studie waar hij 4 jaar geleden mee is gestopt (life science & technology) en hoopt via dat traject toch nog in de geneeskunde te komen. Wel gaat hij de maand augustus vakantiewerk (MRI scans e.d.) in het ziekenhuis doen. Omdat hij nu is afgestudeerd draait hij volledig op de afdeling mee. 

Daarnaast heeft Roy nog een leuk hobby baantje. hij geeft zwemles aan kinderen van 4 en 5 jaar .

Jongens met hemofilie hebben volgens mij heel veel doorzettingvermogen en weten wat ze willen.

Ik hoop nog vele mooie momenten te mogen meemaken en alhoewel het zwaar is voor jullie hoop ik ze met jullie te mogen delen.

Ik wens jou en Peter heel veel sterkte, want dit jaar is alles de eerste keer na het overlijden van Jeroen,en karin als je je hart moet luchten, je kunt langskomen bellen of mailen

Ik hoop er altijd voor jullie te kunnen zijn net zoals bij onze eerste kennismaking, toen ik jullie een beetje wegwijs maakte in de wereld van de hemofilie 

heel veel liefs,

Angela en Fred Blangé