Pers.herinneringen II









 

Beste Karin en Peet,        


  


Ik heb inmiddels de link naar deze Memorial site al van anderen ontvangen en deze ook al bekeken.


Heel indrukwekkend.


Zoals je misschien al gehoord zal hebben waren wij in januari met vakantie in Nieuw Zeeland.


Wat ik altijd doe na thuiskomst van vakantie is het doorlezen van De Schakel.


Je kan je wel voorstellen dat ik bijna van mijn stoel viel toen ik het overlijdensbericht


van Jeroen las. Onbegrijpelijk!!


In De Flat hoorde ik daarna dat Jeroen om het leven is gekomen n.a.v. een ongeval met zijn


scooter.


Mijn gedachten gingen automatisch terug naar mijn broertje die in 1975 door een ongeval


met zijn brommer is overleden.


Ik heb begrepen dat Jeroen nog een paar dagen heeft geleefd maar dat er aan zijn situatie


niets meer was te doen.


Ook ik heb het altijd leuk gevonden met Jeroen te kletsen. Zeker als het over Feyenoord ging.


Vorig jaar had ik in Turkije een Feyenoord ring gekocht. Die vond hij zo gaaf.


Helaas zit een babbeltje met hem er niet meer in maar op donderdagavond vooral denk ik nog wel eens aan hem. Dan zie ik hem nog steeds zijn pijltjes gooien.


Beste Karin en Peet; ik hoop van harte voor jullie dat je de situatie een plaats kan geven in


jullie leven.


Het zal voor de drommel niet meevallen maar Jeroen een beetje kennende zou hij dat graag gewild hebben.


Veel sterkte,


Groeten van Jan en Janet Hokke        


 


I never will forget him





 
   

 



 

 














 

 Dear Karin,

 

This is shocking. Why didn’t you get in touch with me on my cell. I somehow had a feeling you were going to give a news that i am not prepared to take or for that matter come to terms. I really feel saddened and don’t know what to say. All I can say he didn’t deserve to die as he did. There is no doubt he will rest in peace, away from all the pain and trauma that he had to suffer in his lifetime. Now he no longer needs to take those factor infusions, neither he has to shed tears due to the enormous pains nor feel frustrated with the kind of life we hemophilics live on. May God give you and Peter lots of strength to overcome this significant loss. I am the last to convey my condolences, pls accept with a smile.

 

He is gone, he has lived a life and had wonderful parents in you both. Today everyone knows Karin as Jeroen’s mom. I am sure everyone in the Hemophilia world is saddened to see Jeroen pass away. Everone in the community share your grief. The kinda accident that he met with, it was fatal. I have gone through similar situation, fortunately I was fortunate to get away just with a knee surgery. Sadly it was not the case with Jeroen. I sincerely think there should be awareness that we Hemophilics shouldn’t drive bikes or for that matter any 2 wheeler. Its better to travel by bus or car, somehow someone should tell Hemophilics to stop driving 2 wheelers at once.

 

I recollect speaking to him when i had called you few years ago. I will cherish his memory at all times. He was a great son and it was real fun to see him grow up all these years. Those chats and webcam sessions in the past suddenly came alive.

 

Honestly speaking when I read your email I didn’t know how to react. I am at loss of words now. Cannot type anymore. Forgive me. May God bless you and Peter and shower lots of strength on you and may God bless Jeroen wherever he is. Just remember he always wanted you to smile. Keep smiling.

 

Hugs,

 

Rahul

Pune,India