Het Gemis ,29 maanden

 



*Het gemis
.


Over die ene lege plek aan tafel
soms niet om uit te leggen
naar andere mensen
Zo moeilijk
rouwen
gaat nooit over

de scherpen randen zullen verdwijnen

Dat is
alles waar ik in geloof



Plotseling gemis, onverwacht
zomaar komende uit het moment
Mij over vallende met of zonder mensen
om mij heen
of juist niet,
Geheel alleen
bij het horen van jouw
lievelingsmuziek

dat gaat over ooit

Dat is alles waar
ik in geloof



Er zijn mensen
Die mij bijstaan en
steunen

Die weten wat het is,wat ik voel
Hen hoef ik niets te zeggen,een
blik is genoeg


Zij zeggen, huil gerust ,uit je verdriet
laat je
tranen lopen

verstop je tranen niet voor anderen
maar laat gaan


Hoe groot het gemis en het verdriet nog is
om jouw mijn kind,
Jij,die er niet meer is
Ooit zal er weer een ontmoeting zijn

Dat is alles waar ik in geloof


Want iedereen die heeft verloren,
weet, voor rouwen bestaat geen
vaste tijd

Kruip niet weg,
maar uit je verdriet en gemis,wees jezelf

Vaak heb ik gedacht
tijdens je leven Mijn Lieve kind
als jouw
lach ooit nog eens in tranen veranderen

dan wordt de wereld met water
overspoeld




“Geeft Niet” waren jou laatste
woorden

jou stem die wij nog een keertje hiermee
zo duidelijk mochten
horen

Je ogen nog een keer zelf geopend zó helder en blauw
Om ons te
zeggen “Pa en Ma ik hou van jullie maar ik ga nu “op weg”


En
in dat alles is waar ik in geloof




* Vandaag weer
een vrijdag de 12e

precies 2, jaar en 5 maanden geleden
 ja al 29 maanden dat jij met je scooter onderuit
ging en bent gevallen door een celebrale bloeding in je hersenen.Hiermee ons
leven De dag erna in een klap zo veranderde..

omdat jij vertrok naar “Het
Witte Licht”



12-06-2009
Mama

*Bedankt voor de super grote veer die ik gisterenmorgen weer mocht
vinden tijdens mijn wandeling in het park met jouw hond Lara bij jou bankje
:superwink: