*Het gemis. Over die ene lege plek aan tafel soms niet om uit te leggen naar andere mensen Zo moeilijk rouwen gaat nooit over de scherpen randen zullen verdwijnen Dat is alles waar ik in geloof Plotseling gemis, onverwacht zomaar komende uit het moment Mij over vallende met of zonder mensen om mij heen of juist niet, Geheel alleen bij het horen van jouw lievelingsmuziek dat gaat over ooit Dat is alles waar ik in geloof Er zijn mensen Die mij bijstaan en steunen Die weten wat het is,wat ik voel Hen hoef ik niets te zeggen,een blik is genoeg Zij zeggen, huil gerust ,uit je verdriet laat je tranen lopen verstop je tranen niet voor anderen maar laat gaan Hoe groot het gemis en het verdriet nog is om jouw mijn kind, Jij,die er niet meer is Ooit zal er weer een ontmoeting zijn Dat is alles waar ik in geloof Want iedereen die heeft verloren, weet, voor rouwen bestaat geen vaste tijd Kruip niet weg, maar uit je verdriet en gemis,wees jezelf Vaak heb ik gedacht tijdens je leven Mijn Lieve kind als jouw lach ooit nog eens in tranen veranderen dan wordt de wereld met water overspoeld “Geeft Niet” waren jou laatste woorden jou stem die wij nog een keertje hiermee zo duidelijk mochten horen Je ogen nog een keer zelf geopend zó helder en blauw Om ons te zeggen “Pa en Ma ik hou van jullie maar ik ga nu “op weg” En in dat alles is waar ik in geloof * Vandaag weer een vrijdag de 12e precies 2, jaar en 5 maanden geleden ja al 29 maanden dat jij met je scooter onderuit ging en bent gevallen door een celebrale bloeding in je hersenen.Hiermee ons leven De dag erna in een klap zo veranderde.. omdat jij vertrok naar “Het Witte Licht” 12-06-2009 Mama *Bedankt voor de super grote veer die ik gisterenmorgen weer mocht vinden tijdens mijn wandeling in het park met jouw hond Lara bij jou bankje 
|
|
|
|
|
