Het Bankje
    

Even zitten, ogen dicht
Even de stilte, helemaal niets
Geluid van boten over het water
Vogels die tjilpen en fluiten
Heerlijk ontspannen op jouw bankje.

Plotseling enkele gedachten
Gaan door mijn hoofd
Hij is niet meer. Niet meer waar?
Zachtjes een traan bevochtigde mijn oog
Getroost door de zon die streelt zacht mijn gezicht.

Plotseling fluistert mijn innerlijke stem Kijk en voel jij nog eens goed
Hij is alleen uit ons zicht verdwenen.
Dan, weer tot mijzelf gekomen,
met mijn ogen gesloten
Zittend op “zijn” bankje omringd door struiken en bomen.


Voel ik hem heel dichtbij zoals altijd
Hij is nog steeds net zo lang en groot
Zo blond en gezond als toen ik hem zag die voorlaatste dag.
En hij is nog steeds in staat om een glimlach te schenken
Bewust dat hij weg is en zelfs ooit uit het zicht zal verdwijnen.


Voel en weet en ik kijk accepterend vooruit

Het grote, zal langzaam kleiner worden
met de tijd
Dit zal gaan gebeuren maar hij
Hem ondergaat dit niet echt, hij blijft zoals hij was

 Alleen mijn innerlijke zal hem nog meer los laten
tegen die tijd.


Ik veeg de rollende traan weg van mijn gezicht
En juist op het moment lijkt het als of dat er iemand naast mij op dat bankje zegt: Kop op Ka, geloof in wat je hoort en voelt
Troost jezelf maar want zoals hij heeft beloofd
Hij gaat nimmer weg en blijft bij jou.

Ik sta op, roep Lara de hond en vervolg mijn weg
Door het park terug naar huis op weg
Dan, aan het einde van het pad
Aan de rand van het park
Ontmoet ik een vriendin geheel onverwachts En zij vraagt aan mij; Ka mag ik je wat vertellen wat ik heb meegemaakt?


En zij brand los
In een droom had zij een jongen zien staan
met de zon volop schijnend op zijn gezicht
Toen ik goed keek,vervolgde zij haar verhaal met een blijde lach,wist ik niet wat ik zag

Hij was het, Jeroen, vrolijk, blij en gezond
Alsof het echt was ZO stond hij daar Levens ECHT
bij het bankje in de zon!

Hij was er in mijn droom en Nu begrijp ik wat jij altijd zegt, hoe het voelt en wat jij bedoeld met:

“Zo ver weg en toch nog zo dichtbij “

want

“Daar was hij zomaar opeens uit het niets”

24 -05-2009
Karin