Gedichten voor Jeroen I Dit kaarsje is aangestoken op 13 augustus 2007 voor: Wees gelukkig waar je ook mag zijn.Vandaag al 7 maanden…. Rust zacht lieve schat ~~ Al 7 Maanden Niemand kan jou zomaar vergeten De wereld stond op dat ene moment stil Tijd heelt écht niet alle wonden Niets is het zelfde gebleven Denkend aan alle goede en mooie dingen zoals vakanties en reizen,samen met jou te hebben beleefd “de kracht” van onze liefde voor elkaar behoudend om samen door te gaan. 13-08-2007 Karin & Peter Harms Tranen Vele malen tranen,al 8 maanden De tijd,gelijk aan dat jij in mijn lichaam groeiden Toen in ontwikkeling,een eeuwig durend gevoel van ongeduld, 8 maanden Tranen… Een dagelijks gevecht aangaan met de dag en nacht, Ik hou stand geef zoals beloofd niet op, ondanks tijd…nu al 8 maanden. Om Jou mijn zoon die in onze harten voor altijd zal voortbestaan zeggende en beleefde moment, doen ons steeds meer beseffen Vandaag 13 September al 8 maanden, Jouw Vertrek en Geboorte voelen nog aan als de dag van gisteren. 13-09-2007 Mama Niemand weet mijn verlangens die ik heb in mij, naar jou heb mijn kind Niets of wat,wat mijn verlangen ooit nog kan doen stillen en mij dit ooit gelukzalig gevoel nog terug geeft in mijn leven! Vandaag de 12e d.d. 12 – 09 – 2007 Karin Vleugels Jij en ik, altijd samen d.d.11-10-2007 Mama d.d.12-10-2007 Het Lijntje 13-10-2007 Marjan en Peter Prins 13-11-2007 Karin GEMIS, Verjaardag Ik mis je zo erg,nóg meer dan anders op deze dag wat heet mijn verjaardag of hoe je dit ook nu noemen mag Toch moet ik dit alles ondergaan,want ik leef voort en besta De eerste keer zonder jou,ik zal altijd aan je blijven denken,koester jouw laatste verjaardagsgeschenk Liefdevol,zorgvuldig uitgekozen,dat speciale boek,door jou geschonken,vorig jaar ,nu nog meer Ook IK steek nu een kaars aan,net als jouw vader heeft gedaan op zijn verjaardag,speciaal voor jou mijn zoon,om te laten weten ik ga door want vandaag is het mijn verjaardag Heffen ik en je vader,een glas op mij hier en jou daar,op nog vele jaren want ik zal ?jarig zijn of ik nou wil of niet.? En kijk….op dit moment dat ik dit hier neerschrijf, komen Zonnestralen volop de kamer in,omhullen mijn lichaam,verwarmen en vult mijn verdrietige hart,een soort van vreugde overspoeld mij Nu weet ik zeker…. het is goed lieverd,want die zonnestralen vertellen mij dit ben jij… “Gefeliciteerd ma met je verjaardag” hoor ik je ingedachte lachend zeggen IK ben bij je en laat je vandaag echt niet alleen, Kijk Ma, kijk maar naar buiten, voel die zonnestralen, dat zijn n.l.mijn armen om jouw nu speciaal op deze dag te omarmen. Wees jarig Ma,en geniet je moet hier doorheen want weet Volgende keer wordt het je 50ste jaar! zoals er nog vele jaren zullen volgen jaar na jaar na jaar……” d.d. 22-11-2007 Karin Gedachten die dwalen al 11 maanden Elke dag zijn mijn gedachten nog aan het dwalen en word de vraag sterker waar moet ik vandaag de energie weer vandaan halen. Elk moment zou ik kunnen huilen maar elke keer weer, doe ik dat,mijn verdriet , achter een lach verschuilen. Ja jij mag best weten, Mijn hart huilt keer op keer waarom doet het toch zo`n zeer want ik accepteer waar je bent. Maar Ik weet ook, ooit, er komen ook weer zonnestralen maar moet mezelf eerst uit dit eeuwig dipje halen Morgen,Nog een paar weken dan is het 1 jaar geleden ik weet het verdriet, nog lang weet niet voorbij. Ik weet, ooit komt er een dag dat ik weer echt kan lachen en ben ik weer in voor echte gein… 12-12-207 Karin Missen Missen, voelt in december Loodzwaar. Missen , in december voelt eindeloos, Hopeloos. Ontroostbaar. Bijna een jaar afgesloten, vol herinneringen, verdriet en zo vaak, ook een lach tussendoor. Missen, Is moeilijker in december, en tussen de kerstversiering, Staat voor het eerst, Jouw foto ! Marion 13 -12-2007 Stil, Sta ik buiten bij jouw rustplaats, en Binnen hoor ik stemmen Jouw stem ontbreekt Geen klaterende lach, Geen grap van jou, Niet meer, Nooit meer. Je bent zo ver weg, Ik besef op eens Dat ik deze Kerst voor het eerst, bij jullie gezamelijke rustplaats, zo dichtbij in de tuin m?n tranen wegveeg. De kaarsjes, die om jullie heen staan branden? d.d 25-12-2007 Marion
Jeroen Harms
Papa & Mama
Het doet bij vele mensen ook nog zoveel pijn
Nog steeds ook na al 7 maanden maar niet geloven
Dat het zo heeft moeten zijn.
De zon scheen plotseling niet meer
Het gras verloor zijn frise groene kleur
Het doet nu nog na 7 maanden zó zeer.
Het verzacht alleen de pijn,de scherpe randen op den duur gaan misschien wel eraf.
Zonder jou Lieve Jeroen, zal er blijvend, papa’s en mijn,ons verdere leven een enorme leegte zijn.
Nooit meer jouw stem,jouw schaterende lach
Maar Papa en ik houden ons aan de belofte,proberen nog steeds dapper verder te gaan
al is het wel,Wij leven van dag tot dag.
Steken wij bovenstaand kaarsje voor jou aan
met ingedachte
Om jou, JIJ die is heen gegaan,mijn kind
nog steeds vele malen tranen, ja.. alweer 8 maanden
vele malen tranen, al 8 maanden
Omdat alles,
dat JIJ eeuwig vanuit het daar bij ons bent.
De 12e – 8 maanden
Waar zijn de handen die me vast pakte in de kou?
Hoe klonk het gefluister van de woorden ? Ma,Ik ben zo blij met jou.? ?
Hoe blij was ik samen met jou en de hond in de regen te lopen?
Hoe groot was het vertrouwen opgebouwd der jaren dat niets ons kon “slopen”?
Hoe voelde het geluk, toen ik jou voor het aller eerst zag en eindelijk vast kon houden?
Nadat Jij eindelijk… eindelijk uit mijn schoot geboren was en in mijn armen lag?
Hoe koud werd het,toen ik je voor het eerste in mijn armen hield huilende van de pijn en van puur verdriet?
Vandaag nu 8 maanden geleden overkwam jouw een val met je scooter
op weg naar school.
samen waren wij bijna één.
Met elk een vleugel jij links ik rechts
konden wij vliegen en
vlogen wij samen overal heen.
Maar nu ben je weg
uit mijn tastbare leven, voorgoed.
En ik weet dat ik zonder jou mijn kind
verder moet.
Dus ik eet en ik slaap
en soms lach ik weer, ja geniet ik zelfs weer eens
maar vliegen, nee vliegen..zoals voorheen
dat kan ik mijn verdere leven niet meer.…
’s morgens, op 12 januari,
Dan stel ik me voor dat jij daar bent,
en gewoon lief naar me lacht…
Ik zie je niet, ik hoor je niet
Ik sluit me ogen, en beleef een intens moment
Ik weet gewoon, ik voel gewoon
dat jij nog zo dicht bij me bent.
Jij mijn zoon was de lach
De glinster in mijn ogen
Weg, al 9 maanden nu en ik kan het eindelijk wat geloven
Soms zit ik te staren…
Terugdenkend aan die mooie 18 jaren
Mijn tranen blijven vloeien
Ze raken maar niet op.
Innerlijke pijn gaat door, blijft groeien
Maar ik kom er boven op!
Rust maar zacht
De eeuwige door staande pijn laat jou met rust
Geloof mij maar..
Mijn tranen vind je op jou
Jouw hoofd wat ik voor het laatst heb gekust
Zodoende blijft de leegte leefbaar
13-10-2007
[1].gif)
Vervagen in jouw oren en voor mijn ogen
Een traan glijdt weg
Het is niet te geloven
Onbegrijpbaar
Die woordjes..
Ze deden zoveel met jou
Van binnen maakten ze je altijd blij
Die woordjes..
Klein en kort
Ze lieten jou en mij geloven
Dat het leven na mate je ouder echt “beter” wordt
Begrijpbaar
Die woordjes..
Gaven ons hoop en vertrouwen
Leegte
ontglipt uit mijn mond een diepe zucht
Ik ben het middelpunt van de omgeving in deze leegte
Vanmorgen werd ik wakker, het is mijn verjaardag
en dacht gelijk aan jou.
Het is een raar gevoel, die leegte en kan gewoon niet wennen,
de confrontatie dat jij er niet meer bent ,niet op deze dag
Moederhart
Mijn moederhart dat huilt
verwond door diep verdriet
het zal zijn, Jeroen zijn beeld niet vergeten
ook nu ik hem niet meer ziet
Mijn moederhart dat huilt
hoe zou het met hem gaan
past hij wel goed op zichzelf
is hij heel ver hier vandaan?
Mijn moederhart dat huilt
haast gesloopt door de tijd
ik zie hem nooit meer terug
mijn lieve kind, ik ben je kwijt
Mijn moederhart dat huilt
en smeekt met natte ogen
Here God, help mij toch
wilt U mijn tranen drogen
Mijn moederhart dat huilt
gebeden toch verhoord
nu tranen van vreugde
door een enkel woord
Hoi ma, hoe gaat het?
vast houden aan je gevoel he
want ik ben erbij
Laat Pa de vuurpijlen
nu maar schieten allen geen 2 hoor
maar nu 3,
ook eentje voor mij!
Voor iedereen een
Gelukkig 2008!
zodat dat geeft
aan een iedereen weer kracht!
Een groet Je bent nu zo ver weg. Als teken, dat je mijn gedachten hebt opgepikt? Voor jou waar je ook mag zijn wees Gelukkig in het Nieuwe jaar 2008. Want, mijn lieve kleine Grote Knuffelbeer want, ooit zien wij weer elkaar. Wij, sluiten nu samen, Papa en ik het Oude Jaar 2007 af. 31-12-2007 Mama
| |
|
Jeroen, 13 februari 2008 Eén jaar, Eén maand, De tijd Glijdt, Voorbij. Geruisloos maar Vol verdriet Van missen, Wij vergeten je niet ! Marion
