EINDELIJK….

Vandaag gekregen datgene waar ik haast 3 jaar op heb gewacht.
Niemand had volgens mij meer de moed om alsnog na het verstrijken van toen, nu na al de tijd het condoleanceboek  nog langs te komen brengen

Mijn tranen vloeien rijkelijk opnieuw bij het lezen van de boodschappen en gedachten die zij, de klasgenoten (MBO – 2007) van Jeroen toen hebben opgeschreven.

Wat hebben zij veel van hem gehouden, niet alleen als klasgenoot maar ook als vriend en de persoon om wie hij was, Zichzelf.
Volledig geaccepteerd en geroemd om zijn doorzettings vermogen want zij ,die dagelijks met hem waren wisten beter dan menig ander mens, zoals jongeren onder elkaar, Hoe moeilijk hij het soms had, hij toch zijn vrolijkheid wist te bewaren en hadden daar alom maar één woord voor: PURE RESPECT!

Mijn god wat doet je dat veel als je dat als moeder leest

Uit deze woorden blijkt hoe goed zij hem kenden. Zij hebben met hem gelachen om zijn altijd behouden humor en plezier met hem gehad om de discussies die hij met leerkrachten voerde en het dan ook vaak van deze wist te winnen.
Zij hem tot directeur hebben gemaakt, tegen zijn wil in tijdens het laatste Stuza project omdat zij hoopte dat er iets goeds uit zou komen als eind resultaat “Het Product”en inzagen dit kan alleen maar geleid worden door iemand met DOORZETTING en PIT.
Als eerbetoon dit Project is neer gelegd na Jeroen zijn overlijden en bij nader overleg toch weer is opgepakt en tot een Goed Product is verwerkt omdat Jeroen zou hebben gezegd:” Ja, jammer dan maar werk is werk en er moet geld verdiend worden dus we gaan door!”

Eindelijk kan ik nu alsof je het laatste hoofdstuk van een boek hebt uitgelezen het hoofdstuk “afd. school MBO ” sluiten:”Ik kan het ?Boek? nu wegleggen
Het nu eindelijk wegleggen bij Jeroen zijn andere spullen

Ik heb nu meer rust, door wat die jongens, die Kanjers allemaal hebben geschreven.
Geen vraagtekens meer over hoe zij dit alles hebben beleefd.
En ja natuurlijk er komen weer een heleboel gevoelens naar boven van die dag dat Jeroen ons verliet en geeft dit weer verdriet maar het voelt ook fijn en goed omdat eindelijk mocht ik nu ervaren en lezen ondanks dat zij in grote aanwezigheid op Jeroen zijn crematie aanwezig waren, wat voor indruk hij mijn eigen KANJER heeft achter gelaten bij hen, zijn leeftijdsgenoten.

Een indruk die met geen pen te beschrijven is, zo warm en gemeend omdat zij zo tegen zijn vechten opkeken, hem op handen met werkelijk respect voor hem, hem hebben gedragen en zoals zij schrijven Zoveel van hem hebben geleerd. In de korte tijd dat zij hem maar hebben gekend.
Dat materiële goederen niet belangrijk zijn maar gezondheid des te meer.
Ga er maar aan staan met die figuren, wat een kanjers stuk voor stuk

Jeroen was de jongste ook hier weer van zijn studiejaar.

Jeroen zal bij hun in gedachten blijven met als een beeld voor ogen, zoals iedereen dat had,
Met zijn geliefde pet.
Dank jullie wel Studieklas DH2D
Divisie Economie- Albeda College / de Lier
2007

Tranen rollen over mijn wangen
Gelijk als Regendruppels vallen uit de lucht
Maar het voelt goed, als een soort van bevrijding
Toch ondanks dat, in mijn hart is er blijdschap en warmte
En schijnt voor mij achter de wolken vandaag de zon…

Nu kan ik verder doordat er een laatste deel is afgesloten

Onze speciale dank gaat uit naar

een van Jeroen zijn Mentors

Johan de Vries

03-11-2009

Karin