De eerste sneeuw vlokken

Ik kijk door mijn venster,
En zie de wereld die is bedekt
Bedekt met sneeuw als een wonder
Kale bomen, sommige struiken staan nog in bloei
De lucht is dicht en grauw.

Maar uit deze grijze wolkenvelden,
Vallen zulke zachte vlokken naar benee
Brengen als uit ’n sprookjeswereld
Wat veel mensen niet “willen” zien ook
Licht, vreugde en vrede voor vele mensen
Met zich mee.

Langzaam gaat het door
Ondanks dat vele hopen, dat de sneeuw weer snel zal verdwijnen
Als door een wonder toegedekt
Zie, hoe ’t witte, donzen sneeuwkleed
Het duister en de kale donkere wereld
Aan het oog onttrekt.

Ik kijk door mijn venster,
Naar die witte wereld van “de schijn”
Zo wandel ik later door de sneeuw
Met Reno, hij rent en speelt, vindt het prachtig
En ik luister….
Luister, naar de de stilte van de vlokjes.

Kon het, zo denk ik, maar altijd en voorgoed op aarde
Voorgoed zo licht en vredig zijn
Alleen sneeuw bengt vandaag al voor vele mensen
Zeker voor kinderen, Licht, Vreugde en Vrede
En zo ook voor mij een vrolijk gevoel met zich mee.

Dank je wel, Natuur
voor je wonderbaarlijke witte vlokjes sneeuw en in stilte lieve Jeroen, loop jij nog altijd gewoon met mij mee mijn lieve kind zeker nu de eeste sneeuwvlokjes vallen 

~~

07-12-2012

Karin

“En achter de wolken schijnt toch altijd weer de Zon“