
De eerste sneeuw vlokken
Ik kijk door mijn venster, En zie de wereld die is bedekt Bedekt met sneeuw als een wonder Kale bomen, sommige struiken staan nog in bloei De lucht is dicht en grauw.
Maar uit deze grijze wolkenvelden, Vallen zulke zachte vlokken naar benee Brengen als uit ’n sprookjeswereld Wat veel mensen niet “willen” zien ook Licht, vreugde en vrede voor vele mensen Met zich mee.
Langzaam gaat het door Ondanks dat vele hopen, dat de sneeuw weer snel zal verdwijnen Als door een wonder toegedekt Zie, hoe ’t witte, donzen sneeuwkleed Het duister en de kale donkere wereld Aan het oog onttrekt.
Ik kijk door mijn venster, Naar die witte wereld van “de schijn” Zo wandel ik later door de sneeuw Met Reno, hij rent en speelt, vindt het prachtig En ik luister…. Luister, naar de de stilte van de vlokjes.
Kon het, zo denk ik, maar altijd en voorgoed op aarde Voorgoed zo licht en vredig zijn Alleen sneeuw bengt vandaag al voor vele mensen Zeker voor kinderen, Licht, Vreugde en Vrede En zo ook voor mij een vrolijk gevoel met zich mee.
Dank je wel, Natuur voor je wonderbaarlijke witte vlokjes sneeuw en in stilte lieve Jeroen, loop jij nog altijd gewoon met mij mee mijn lieve kind zeker nu de eeste sneeuwvlokjes vallen
~~
07-12-2012
Karin
“En achter de wolken schijnt toch altijd weer de Zon“
|