Gemis van je kind Jouw kaars brand..
Langzaam zie ik het weer aan mij voorbij gaan die bewuste dag Jou, mijn kind, die ik hiervoor nog in mijn armen hield Keerde zich om bij de deur van de tuin Dag Mam, zwaaide en riep” tot straks”! ~~ Het 7e jaar gaan wij nu in vandaag Het word moeilijker onder woorden te brengen
het gevoel dat je nooit zou willen verlengen Het gevoel dat ik en Peter ons kind zo missen
Ook al word er van alles en niets voor je beslist Maar toch, het gevoel en weet dat je kind van je hield
Zoveel, dat je hierdoor er misschien wel meer door rouwt Ik heb dat gedaan, 7 jaar, dagen, weken, maanden, jaren
Hoe ik dat red is nog steeds 1 van de mensen vele vragen Ik weet het niet, ik heb “opgeven” niet in mijn, ons, woordenboek staan
Peter en ik waren met ons kind begaan
En wie hem kende, weet waar over ik het heb Ja, want het kon bij ons vaak de leuke dingen verknallen.
Maar er waren ook hele goede en vrolijke momenten
Hij nam en wij namen het voor lief, de fucking helse pijn Ik heb duidelijk wel geleerd wat de “kenmerken” waren
En dan wordt de relatie tussen je kind hechter en hechter Toch hoopte hij tegen beter weten in dat ooit Er betere tijden ooit de overhand zouden krijgen
En de slechte momenten op de achtergrond Stilletjes weg zouden drijven
Dat er ook mooie momenten in zijn leven zouden komen
Zoals aan een mooie toekomst bouwen Maar van dat, kwam dus niets meer van terecht.
~~ 18 jaar oud, op 13-01-2007 Hij kuste mij die morgen op beide wangen, sloeg zijn armen om mij heen en knuffelde mij Vertelde hoeveel hij van mij als moeder en zijn vader hield Zwaaide die onbewuste morgen nog even om mij gedag te zeggen, zoals vele andere keren Daarna ging hij op weg naar school Om nooit meer nooit meer terug te komen
Nog eenmaal keken wij in zijn helder blauwe ogen Voor deze zich voorgoed sloten. Vanavond als Ik jouw Ster ziet Fonkelen zal ik en ook je vader jou een knipoog terug geven.. Want ik weet jij blijft Zo verweg en toch nog altijd zo dichtbij door het ons Een “lijntje gesponnen” Wat nooit meer kan breken En dát maakt mij toch weer sterker dan voorheen Het contact is er al 6 en zal ook dit 7e jaar blijven! “De trap naar boven, komt regelmatig naar beneden” Ook dit 7e jaar ons door helpende want wij moeten dit gehele jaar nog door gaan maken! 7e jaar? maar…. Ja want wij lopen “achter” op jouw sterfdag!
13-1-2007 ~~ 13-01-2014 Mama en Papa
|
|
|