6 Jaar… ~~~~ Maar dan opeens ben je hem kwijt, geen vragen meer of luide of keiharde muziek Na 6 jaar nog zo ondiep in ons, zit nog zoveel pijn Soms Laat jij mij weer dicht bij jou zijn, door een zonnestraal Nog intens veel houden wij van jou, je humor omdat jij speelt met het licht Zeker
Nu zijn de nachten stil, koud en kil zeker rond en in deze tijd Omdat je pa en ik, wij, nog zo naar jou aanwezigheid verlangen Koud
Alsof voelt het aan alsof de zon nooit meer zal gaan schijnen Het gevoel alsof het voor altijd nacht blijft en deze nooit meer zal overgaan in de dag Nog steeds Is het al 6 jaar doorvechten met vallen en weer opstaan Met elke dag nog onwennig ondanks het besef dat “Dat het leven” wat je zo graag om je heen wilt nooit meer terug komt En het voor altijd zo stil blijft
Nooit Geen vragen meer ’s avonds voor de andere dag: “ Ma eten we morgenavond Zuurkool stamppot of bak je lekker eigen gemaakte patat?” Breng jij mij alsjeblieft even daar of daar heen Waar is mijn lievelings t-shirt gebleven Nooit geen keiharde en luide muziek meer uit die ene kamer, jouw kamer Al wat overblijft is stilte Uiteindelijk stilte ’s morgen en ‘ s avonds boven in je kamer stilte En uit mijn mond ontglipt tussen mijn lippen door een stille zucht En weer zie ik jou voor de laatste maal je helder blauwe ogen sluiten “Geeft Niet” Ik weet lieve Jeroen, ik zie je binnenkort weer in mijn dromen Rust en Stilte 6 jaar
Mama en Papa 31-01-2007 ~~ 13-01-1213
|
|
|