Vandaag weer zoals toen op een woensdag,
17 augustus 28 jaar geleden om
23.57 uur werd onze zoon geboren.
Na een bloedhete dag en in een even warme nacht.
Het 1e Weeralarm sinds jaren was afgegeven.
En wát waren wij gelukkig !!!!

~~~~~~~

Nooit zal ik de dag vergeten in 2003
We zaten aan tafel 
Het was onder het eten.
Je was net weer terug thuis
van een langdurige ziekenhuis opname.
En nu ….Je zat recht tegenover mij Ik kon het nog niet geloven. 

Ik voelde mij zo blij en overgelukkig… alsof ik opnieuw was bevallen.
We waren je bijna kwijtgeraakt tot 2 keer aantoe en nu…
Je was weer als opnieuw voor mijn gevoel geboren.
Ik had mijn kind weer thuis, terug, na 8 lange angstige en onzekere weken. Een periode van onzekerheid door de bloeding in je hoofd ,vechten en herstellen van zeer zware epileptische aanvallen en nog een tussendoor operatie die niet zonder problemen was verlopen. 

*Mama en Papa zei je opeens en lag je mes en vork neer.
Een teken, dat je echt bloedserieus was..Hij zei altijd Ma en Pa, en hij keek ons beide aan.
Willen jullie mij alsjeblieft 1 ding beloven ?
Natuurlijk, Pik…het bijnaampje wat hij had gekregen van zijn vader en dat is? vroeg Peet.

Nou kijk..begon hij
Mocht ik eerder komen te overlijden dan jullie
Vier dan dat ik geboren ben en niet dat ik ben overleden?
” Vier”, dat ik heb bestaan en jullie kind mocht zijn”. 
Dit is wat ik dan graag zou willen”.
Dan laat ik de ZON voor jullie volop schijnen zei hij lachend !
Ik wil dan een groot tuinfeest met alles erop en eraan!
Met een BBQ en lekker eten, drinken en muziek maar vooral vrolijkheid, zoals hij zelf was,
En vooral geen gejank!

Wij lachte en zeiden ja Jeroen natuurlijk maar oké, we deden de belofte.
Niet wetende, dat wij die nog geen kleine 4 jaar later al moesten gaan nakomen.

Het was het moeilijkste feest óóit om voor mij te organiseren
maar we hebben het wel gedaan
Peter en ik samen! 

Zijn 1e dag, de verjaardag van je kind vieren…
7 maanden na zijn overlijden!

☆~°•○●□■♡☆♡■□●○•°~☆

Vandaag is het nu weer Zijn geboortedag.
Voor de 10e keer zonder hem.
17 augustus 1988 en de Zon scheen toen ook zoals hij vandaag zal schijnen!
In gedachten hang ik nu voor hem de slingers op.
Natuurlijk heb ik mijn tranen al laten lopen, het uitgesnikt
Niet vandaag op jouw dag zoals afgesproken. ..maar gisterenavond werd het steeds moeilijker..

Al eerder nagedacht hoe wij ZIJN dag gaan “Vieren”
Peter is vrij en wij gaan er een dag van tussenuit
Iets leuks doen, en er het beste van maken
En Hij zal er bijzijn. … zoals altijd. 
In onze gedachten en ons hart dragen wij hem mee
Want daar zit hij immers voor altijd..

Gefeliciteerd 
Lieve Schat..

9 jaar ben je al weg
En een 10e verjaardag zonder jou 
De tijd vliegt om
De uren in dagen, weken,maanden naar jaren.
Het scherpe gevoel van verdriet wordt ronder 
Maar het gemis ” vliegt ” niet weg
Helaas, dat groeit dikker aan en wordt als maar zwaarder met de jaren.

Je bent niet meer tastbaar maar zo voelbaar
In herinneringen nog altijd die zelfde gozer
Zorgzaam voor een ieder en te
porren was voor elk geintje.
Gelukkig is ons “lijntje” niet verbroken maar wel verstevigt en dat maakt mij blij. 

En natuurlijk,soms, vraag ik mij weleens af
hoe zou je nu zijn en er uit zien als volwassen vent.
Groot en breed was je al
Maar tot zover…
Jij blijf mijn Grote kleine Knuffel voor de rest van Mijn leven.
En je vaders Kleine grote vriend.

Voor altijd. ..voor altijd…
In de gedachte van troost
Ooit zijn wij weer bij elkaar
Daar ben ik van overtuigd… 

Mama & Papa